Een vaas met een gemêleerde bos bloemen stond midden op de tafel haar schoonheid ten toon te spreiden. Of je wilt of niet, je moet er gewoon naar kijken zo’n mooi plaatje is het.
Dat heb je ook als je in een winkelcentrum langs een bloemenshop loopt …je moet even kijken, ook al ben je niet van plan een bos te kopen.
Wat me direct opviel in deze bos, mooie dikke roze rozen in knop en witte tulpen ook in knop, was dat na een paar dagen die tulpen er ver boven uit staken. De tulpen in knop zuigen zich eerst vol met water (met het papier er nog omheen) daarna gaan de knoppen open en zie je ze elke dag langer worden.
Ja ze worden zelfs zo lang dat ze met ‘kop en schouders’ boven de andere bloemen uitsteken als ze tezamen in een bos zitten.Vroeger kon je geen tulpen in gemengde bossen kopen met andere soorten bloemen, waarschijnlijk om deze reden, maar men heeft ontdekt dat het toch wel grappig is die tulpen die daar zo reikhalzend, nieuwsgierig op hun ’tenen staan’ om alles te kunnen ‘overzien’.
Onze kamperfoelie had de schutting danig in zijn ‘greep’ dat ook de daarvoor groeiende seringenboom en de struik met ‘krentenmik’ daarnaast het moesten ontgelden: ze waren hevig omstrengeld door de kamperfoelie die er op los groeide en zich overal aan ‘vastgreep’.
S’ avonds geurden de vele bloemen zo sterk dat je het in de hele tuin kon ruiken, nou ja… tuintje!
Een vaas met een gemêleerde bos bloemen stond midden op de tafel haar schoonheid ten toon te spreiden. Of je wilt of niet, je moet er gewoon naar kijken zo’n mooi plaatje is het.
Dat heb je ook als je in een winkelcentrum langs een bloemenshop loopt …je moet even kijken, ook al ben je niet van plan een bos te kopen.
Wat me direct opviel in deze bos, mooie dikke roze rozen in knop en witte tulpen ook in knop, was dat na een paar dagen die tulpen er ver boven uit staken. De tulpen in knop zuigen zich eerst vol met water (met het papier er nog omheen) daarna gaan de knoppen open en zie je ze elke dag langer worden.
Ja ze worden zelfs zo lang dat ze met ‘kop en schouders’ boven de andere bloemen uitsteken als ze tezamen in een bos zitten.Vroeger kon je geen tulpen in gemengde bossen kopen met andere soorten bloemen, waarschijnlijk om deze reden, maar men heeft ontdekt dat het toch wel grappig is die tulpen die daar zo reikhalzend, nieuwsgierig op hun ’tenen staan’ om alles te kunnen ‘overzien’.
Onze kamperfoelie had de schutting danig in zijn ‘greep’ dat ook de daarvoor groeiende seringenboom en de struik met ‘krentenmik’ daarnaast het moesten ontgelden: ze waren hevig omstrengeld door de kamperfoelie die er op los groeide en zich overal aan ‘vastgreep’.
S’ avonds geurden de vele bloemen zo sterk dat je het in de hele tuin kon ruiken, nou ja… tuintje!
Onze kamperfoelie had de schutting danig in zijn ‘greep’ dat ook de daarvoor groeiende seringenboom en de struik met ‘krentenmik’ daarnaast het moesten ontgelden: ze waren hevig omstrengeld door de kamperfoelie die er op los groeide en zich overal aan ‘vastgreep’.
S’ avonds geurden de vele bloemen zo sterk dat je het in de hele tuin kon ruiken, nou ja… tuintje!
Maar de meeste bloemen (en bladeren) hingen aan de andere kant van de schutting namelijk van onze buren en die mensen houden van een ‘steriele tuin’.
Dat houdt dus in dat ze niet elke keer mijn bladeren moeten opvegen en hoewel ze nooit geklaagd hebben heb ik hem na lang beraad dan toch maar verplaatst naar een voor ons meer genietbare plaats nl. naast ons terras, zodat de geur van de bloemen regelrecht in onze neusgaten waaien…
Heerlijk is het om zo in de zomeravonden even tijd te nemen om rustig te genieten, mijmerend op het terras, met een glaasje rozestroop met klappa muda en gemalen ijsblokjes, en dan verrast te worden door de heerlijke geur en kleur van deze bloemen. Dat had ik veel eerder moeten doen!
De vele knoppen en bloemen waren ontelbaar geworden aan de roze struikroos, een lust voor het oog. Ze groeide zo heftig de lucht in dat de vele bloemtrossen de tuin van onze andere buren bereikte, met alle gevolgen van dien….je raadt het al…de vele bloemblaadjes waaiden bij bosjes in hun coniferentuin!
Gelukkig heeft mijn man het opgelost met een verlenging van onze schutting in de hoogte en maak ik de al te voortvarende rozen op tijd een ‘kopje kleiner’.
Ook deze rozenstruik stond eerst op de verkeerde plaats nl. te veel in de schaduw zodat er te weinig zon en warmte voor groei en bloei zorgden.
Nu genieten we optimaal!
Veel mensen houden er niet van om een/hun tuin te onderhouden en ‘gooien’ er een laag beton of tegels tegenaan of iets fraaier: een plastick mat met grint of boomschors erover. En nog moderner….een plastic grasmat bijna niet te onderscheiden van echt gras …altijd groen en je hoeft het nooit te besproeien als het zonnetje fel aan de horizon heeft gestaan. Potten op het terras, zodat je niet als ’momfer de mol’ in de grond hoeft te wroeten met je misschien wel net in de salon opgeplakte dure nepnagels ……hahahah.
Toch lees ik in Genesis 2 vers 15 deze opdracht : de mensen moesten de tuin bewerken!
Vaak hoor je: ik heb geen ‘groene vingers’!
Een synoniem voor: ik heb er geen zin in…..natuurlijk kan ik het me wel voorstellen als je moe en uitgeblust van je lange, voor sommigen intensieve werkdag, thuiskomt om dan ook nog eens de boel om je huis heen netjes bij te moeten houden en onkruidvrij te maken.
Vroeger hadden de mensen misschien meer tijd omdat moeder de vrouw thuis was om voor de (vele) kinderen te zorgen, de tijden waren inderdaad anders en men was niet zo uithuizig als nu. Vakanties gingen niet verder dan Schoorl, Zandvoort aan zee of Schiermonnikoog, men ging sporadisch naar het buitenland.
Maar ik denk toch dat het een keuze is en misschien ook een overgedragen gen wie weet?
Toch is het goed om ook in deze zelf eens een keus te maken en onze eigen ‘hof’ te onderhouden en ons daarbij te verplaatsen in de gedachten wereld van onze Schepper die al dat fraais in Zijn hof gemaakt heeft voor ons om daarvan te genieten …….. en ons een opdracht heeft gegeven om deze zienswijze van Hem over te nemen. Misschien eens goed om daar over na te denken en niet gelijk de nieuwste mode op tuingebied te volgen, maar zelf creatief te zijn zodat wij ook optimaal van ons eigen ‘werk’ kunnen genieten zoals God dat zelf ook deed na alles wat Hij gemaakt had!
Wat geweldig zal het zijn als wij net als de bloeiende bloemen hierboven beschreven, een geur en kleur in onze omgeving mogen verspreiden die voor de mensen aangenaam is. En zelfs zo mooi en aangenaam dat we vanzelf daardoor opvallen en de mensen graag met ons christenen willen omgaan.
Een lied wat vaak gezongen wordt zegt zo duidelijk: …laat de verlosten des Heren opstaan…(rise up)
Opdringerig ‘gristelijk’ gedrag daarop zit de wereld echt niet te wachten.
Vaak lees je deze negatieve commentaren in de dagbladen over het opgeheven ‘gristelijke’ kerkse vingertje wat er fout is en beter kan terwijl er de gruwelijkste zonden worden bedreven ook in de kerken, kerkelijke instituten en gelovige huizen!!
Jammer dat zoveel christenen en kerken die ‘stinkende’ uitstraling hebben op de wereld, het hoort zo zeker niet te zijn.
Franciscus van Assisi (1182-1226) deed een uitspraak…breng het evangelie en als het moet met woorden! ….m.a.w.: wees een volgeling van Jezus in je daden dat is belangrijker dan je woorden!
Er is een veel gezongen voetballied in Nederland: geen woorden, maar daden! (lees kracht). Juist daarom moeten we opvallen in ons leven als christen door ‘geurig’ en ‘kleurig’ in de maatschappij te staan, zodat we een positieve aantrekkingskracht op de mensen om ons heen hebben en zij positief over ons christenen spreken.
Maar we moeten toch het evangelie brengen en kostte wat kost het evangelie verspreiden met onze woorden???
Misschien hebben we onze omgeving te veel ‘platgebombardeerd’ met onze vaak opdringerige ‘gristelijke’ gedragsregels waar we ons zelf vaak helemaal niet aan houden.
Kerkelijke leiders die zich in de warme dagen volzuipen met sterke drank en bijna ‘lazerus’ voor hun gemeenteleden staan, zodoende zie je bij de gemeenteleden thuis ook steeds meer sterke drank geserveerd worden en het glaasje ‘fris’ is ouderwets geworden.
Ff “UH UH” tegen onze kinderen roepen als ze aan de sterke drank nippen die thuis op de tafel staat helpt niet. Geef zelf liever het goede voorbeeld!
Tegenwoordig zie je de ‘bierbuiken’ ook bij christenen! Jammer dat we niet meer met mate genieten en hierin meedoen met de wereld. Vuil taalgebruik omdat dat alom in kerken en gemeenten geaccepteerd is net zoals sigaren roken….
Misschien is het goed om af en toe pas op de plaats te maken en onze gedragsregels weer te willen bij stellen en we de geur van Christus navolgen.
Liever een Bijbeltekst hierbij? Colossenzen 3 vers 8 , Efeziers 4 vers 29 en Efeziers 5 vers 18 (Het Boek).
(NB: met gristelijk wordt bedoeld de door mensen opgelegde traditionele en religieuze gedragsregels : zeg maar wetten!)
De geur (karakter) van christus is :
Liefdevol en vriendelijk, gehoorzaam en gezeglijk, volgzaam, Gods huis voorop stellen en Hem daarin eren, de Vader dagelijks aanbidden, omzien naar mensen in nood en een luisterend oor hebben, ook je eigen gezin goed verzorgen, niet lui maar eerder moe van het vele werk, niet met de meerderheid meelopen, maar het kwade (ook binnen kerkelijke kringen en tradities) aan de kaak stellen, opkomen voor de zwakkeren en armen onder ons door te geven en naar hen om te zien in hun economische druk en ons niet boven hen stellen door alleen maar dure maatkleding te willen dragen en minachtend te spreken over goedkopere merkloze kleding en artikelen….enz.
Kom met ‘kop en schouders’ erboven uit door je christelijke levensstijl.
Ga op de ‘juiste’ plaats staan zodat je optimaal kunt geven en zo Gods voorbeeld navolgt : Johannes 3 vers 16.
Kom uit de ‘schaduw’ en laat je bij tijden snoeien, om daarna nog meer bloem/vrucht te dragen.
Kies niet voor de gemakkelijkste weg, maar ga voor je opdracht en volg je Schepper na, want je hebt Zijn GEN!
tot slot:
Gebed van Franciscus
Heer, maak mij een instrument van uw vrede.
Waar haat het hart verscheurt,
laat mij liefde brengen.
Waar wordt beschuldigd,
laat mij vergeving schenken.
Waar verdeeldheid mensen van elkaar vervreemdt,
laat mij eenheid stichten.
Waar twijfel knaagt,
laat me geloof brengen.
Waar dwaling heerst,
laat me waarheid uitdragen.
Waar wanhoop tot vertwijfeling voert,
laat hoop doen herleven.
Waar droefenis neerslachtig maakt,
laat me vreugde brengen.
Waar duisternis het zicht beneemt,
laat me licht ontsteken.
Maak dat wij niet zozeer zoeken
om getroost te worden,
als wel om te troosten.
Om begrepen te worden
als wel om te begrijpen.
Om bemind te worden
als wel om te beminnen.
Want wij ontvangen door te geven.
Wij vinden door onszelf te verliezen.
Wij krijgen vergeving door vergeving te schenken
en wij worden tot eeuwig leven geboren
door te sterven.
Amen.
Fe
