Paasfeest

Geen ander land in Europa viert een tweede Paasdag zoals wij die hebben hier in Nederland. Dat heeft te maken met wetgeving uit 1815 waarin bepaald werd dat de bevolking het recht kreeg om Pasen ook te vieren op een ‘werkdag’ en niet alleen op zondag, want deze dag gold al als een verplichte rustdag.
Overigens werd de wet ook toegepast voor Pinksteren en Kerstmis en was ook Hemelsvaartdag een nationale feestdag.
Pasen is een feest waarbij wij (christenen) gedenken dat Jezus is opgestaan uit de dood of zoals het prachtig en krachtig verwoord is in de brief van Paulus aan de Romeinen; Christus weer levend is gemaakt door de heerlijke macht van de Vader’. (Rom.6:4)

Hoe schokkend moest het zijn geweest voor de discipelen van Jezus toen Hij zich vertoonde aan Hem ná Zijn opstanding! Zij waren nog in rouw en verdriet gedompeld vanwege het afschuwelijke lijden en gruwelijke sterven van Jezus. En dát terwijl het Joodse Paasfeest (Pesach) in volle gang was. Dit feest werd ingesteld toen God aan Mozes bekend maakte dat Hij het volk Israël na jaren van onderdrukking door Farao in Egypte tijdens de 10e plaag zou verlossen. Daarvoor moest het volk Israël een paaslam slachten en het bloed van het lam op de deurposten aanbrengen zodat de engel van de dood aan dat huis voorbij zou gaan. Vervolgens had God tegen Mozes gezegd; Exodus 12; 14 Voortaan moet u deze gebeurtenis elk jaar herdenken. Dit voorschrift blijft altijd van kracht, ook voor toekomstige generaties. 15 Zeven dagen lang moet u ongezuurd brood eten. Op de eerste dag van het feest moet iedereen het zuurdeeg weggooien, zodat niemand iets gezuurds kan eten. Degene die dat wel doet, moet uit het volk worden verstoten.
Vandaag de dag viert het Joodse volk het Feest der Ongezuurde Broden (Pesach) nog steeds op dezelfde wijze omdat het ook vermeld staat in Exodus 14: 17 Dit jaarlijkse Feest van de Ongezuurde Broden zal een herinnering zijn aan deze dag, de dag dat Ik u uit het land Egypte heb geleid. Het is mijn eeuwigdurende wet dat u deze dag van generatie op generatie zult vieren.
Dat impliceert dat elk Joods gezin nog vóór Pesach druk is met schoonmaken van het huis of eigenlijk noodgedwongen het huis opruimt en op zoek gaat naar ‘zuurdeeg’! En wat komt men zoal niet tegen met zo’n zoektocht; niet alleen zuurdeeg maar ook appelkroosjes, andere voedselrestanten of zelfs bestek en snoep, enz. (vooral onder de zitbanken). En het zoeken gebeurt grondig, want niemand wil het risico lopen om verstoten (uitgeroeid NBG51) te worden uit het Joodse volk als er zuurdeeg in huis gevonden wordt.
Maar Pesach voor de Jood betekent niet alleen een herinnering aan die gedenkwaardige dag dat God op wonderlijke wijze het volk van de slavenjuk had bevrijd, maar ook een begin van een nieuw leven. Weg uit Egypte en de vrijheid tegemoet! Op weg naar een nieuwe bestemming met onderweg avontuurlijke belevenissen. En niet wetende wat hun zoal te wachten staat. We lezen verderop in Exodus dat Mozes met het volk een ontmoeting had met de levende God op de berg Sinaï. En er gebeurde nog veel meer.

De discipelen van Jezus waren niet in staat om hun Paasfeest te vieren simpelweg omdat zij nog worstelden met onbegrip, vertwijfeling en ongeloof. Totdat Jezus aan hun verscheen. In het evangelie naar Lucas staat in hoofdstuk 24: 36 Terwijl zij nog aan het vertellen waren, stond Jezus plotseling bij hen. 37 Ze schrokken allemaal en dachten dat Hij een geest was. 38 ‘Waarom zijn jullie zo van streek?’ vroeg Hij. ‘Waarom twijfelen jullie eraan of Ik het werkelijk ben? 39 Kijk maar eens naar mijn handen en mijn voeten. Ik ben het echt. Voel maar, een geest heeft geen vlees en botten en ik wel, zoals jullie zien.’ 40 Terwijl Hij dit zei, liet Hij zijn handen en voeten zien. 41 Hoewel ze heel blij waren, leek hun dit te mooi om waar te zijn. Ze konden het gewoon niet geloven. Om hen te overtuigen, zei Hij: ‘Hebben jullie hier iets te eten?’ 42 Ze gaven Hem een stuk geroosterde vis 43 en zagen dat Hij het opat. 44 Hij zei: ‘Herinneren jullie je niet meer wat Ik heb gezegd, toen Ik nog bij jullie was? Ik heb gezegd dat alles wat over Mij in de boeken van Mozes en de profeten en in de Psalmen staat, werkelijkheid moet worden.’ 45 Hij legde hun uit wat in die boeken stond, zo duidelijk dat ze het ineens helemaal begrepen. 46 ‘Dus,’ zei Hij, ‘het was al lang voorzegd dat de Christus zou lijden en sterven. En op de derde dag zou Hij weer levend worden. 47 Van Jeruzalem uit zou dit bericht over de hele wereld uitgaan: “Ieder die zijn zonden aan Christus belijdt, krijgt vergeving.” 48 Jullie hebben nu zelf gezien dat deze woorden zijn uitgekomen. 

Dus werd het tóch nog feest voor de discipelen. Hun emoties veranderden op slag van deprimerende gevoelens naar uitzinnige gevoelens van blijdschap en vreugde.
Jezus, hun Meester kwam weer tot leven en was weer onder hen. En wat was Hij anders geworden. Hij sprak en at met hun. Hij kon dwars door muren heen gaan en Hij kon zomaar verdwijnen en weer verschijnen. Wonderlijk! En Hij was echt!
Wat ging er nog meer gebeuren? Wat was deze Jezus nog meer van plan te doen met hun en Zijn bediening? Allemaal vragen die nog niet beantwoord konden worden, aangezien Jezus nog iets bovennatuurlijks in petto had voor zijn discipelen.
In het boek Handelingen hoofdstuk 1 vers 3 lezen we; Gedurende de veertig dagen na zijn kruisiging is Hij van tijd tot tijd bij de apostelen geweest en bewees hun op allerlei manieren dat Hij leefde. Telkens weer sprak Hij met hen over het Koninkrijk van God. Tijdens een van deze ontmoetingen zei Hij dat zij Jeruzalem nog niet mochten verlaten: ‘Wacht eerst op wat de Vader beloofd heeft,’ zei Hij. ‘Ik heb al verteld wat er zal gebeuren. Johannes doopte met water, maar over enkele dagen zullen jullie met de Heilige Geest gedoopt worden.’
Opnieuw vraagtekens bij de discipelen! Waar had de Meester het over? Wat hadden Zijn woorden te betekenen? Wie was de Heilige Geest?

Pesach, het Feest der Ongezuurde Broden kreeg voor de discipelen van Jezus een geheel nieuwe betekenis! Tijdens de exodus uit Egypte onder leiding van Mozes begon er een nieuw leven voor het volk van Israël; een moeizame reis door de woestijn, een leren kennen van hun God door tekenen en wonderen. Een lange tocht met de belofte van het bereiken van het Beloofde Land!
De discipelen van Jezus stapten tijdens hun Paasfeest en met de opstanding van Jezus in een nieuw tijdperk, een nieuw leven met hun Opgestane Meester en de belofte van Hem; ‘Ik ben altijd bij u, tot het einde van de tijd.’  Én de belofte dat zij gedoopt (ondergedompeld) zouden worden in de Heilige Geest ná het Paasfeest. Wow! Avontuurlijk! Nieuwe belevenissen! Nieuwe toekomst!

CCB Founder, W.L. van Dongen

Back to top